zaskakiwać — → zaskoczyć … Słownik języka polskiego
fakt — 1. Fakt dokonany «zdarzenie, sytuacja, które już zaistniały i nie można ich zmienić»: Wschodnią granicę Polski chciał Dmowski uregulować przy pomocy polityki faktów dokonanych. DzN 1 2/1981. 2. Fakt faktem; to fakt «istotnie, rzeczywiście, tak… … Słownik frazeologiczny
gra — 1. Czysta gra a) «gra zgodna z regułami»: Była to czysta gra (...) rywalizacja zespołowa w najlepszej formie. Roz bezp 1996. b) «postępowanie uczciwe, zgodne z zasadami»: Polityka nie jest czystą grą. Nie można jednocześnie być politykiem i sobą … Słownik frazeologiczny
stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi … Słownik języka polskiego
szokować — ndk IV, szokowaćkuję, szokowaćkujesz, szokowaćkuj, szokowaćował, szokowaćowany «wywoływać szok, wstrząs psychiczny; mocno zaskakiwać czymś niespodziewanym; razić» Szokować tajemniczością, niezwykłością, nowościami. Szokować widownię, publiczność … Słownik języka polskiego
zaskakujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. zaskakiwać (p.) zaskakujący w użyciu przym. «niespodziewany, zadziwiający, szokujący» Zaskakujący widok. Zaskakujący wygląd. Zaskakująca sytuacja … Słownik języka polskiego
zaskoczyć — dk VIb, zaskoczyćczę, zaskoczyćczysz, zaskoczyćskocz, zaskoczyćczył, zaskoczyćczony zaskakiwać ndk VIIIb, zaskoczyćkuję, zaskoczyćkujesz, zaskoczyćkuj, zaskoczyćiwał, zaskoczyćiwany 1. «napaść niespodziewanie na nie przygotowanego do obrony;… … Słownik języka polskiego
błyskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, błyskaćam, błyskaća, błyskaćają {{/stl 8}}– błysnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, błyskaćnę, błyśnie, błyśnij, błyskaćnąłem, błyskaćnął, błyskaćnęła || błyskaćsła, błyskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chwytać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, chwytaćam, chwytaća, chwytaćają, chwytaćany {{/stl 8}}– chwycić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, chwytaćcę, chwytaćci, chwyć, chwytaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odmóżdżać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odmóżdżaćam, odmóżdżaća, odmóżdżaćają, odmóżdżaćany {{/stl 8}}– odmóżdżyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, odmóżdżaćżdżę, odmóżdżaćżdży, odmóżdżaćżdżony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że ktoś przestaje samodzielnie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
